Wat voorn mensen woonden er vroeger?
In de sofiastraat, seelingssingel en mauritssingel woonden vooral mensen verbonden aan de K.M.A, advocaten en anderen die met de rechtbank te maken hadden. In de marktstraat vond men meer neringdoenden. Zoals 3c een vleesschouwer op nummer 22j grothandel in koloniale waren en op 7 bakker Beljaars . Op nummer 26 woonde de schilder Henri Boot, leermeester van een hele generatie schilders, onder wie Anton heyboer.
De fontein
De fontein aan et begin van de Mauritsstraat (eigenlijk Sofiastraat) is eigenlijk van de grote markt afkomstig. Sins het plaasen in een plantsoentje op de sofiaweg is hij het herkenningspunt van de buurt. Bij festiviteiten is werd hij in werking gezet. Op andere dagen fungeerde de fontein als ontmoetingspunt voor afspraakjes. Toen het llater steeds drukker werd in de sofiastraat wilde men hem weer terugplaatsen naar de Grote markt. In 1973 was hier nog sprake van, maar tientallen kinderen bezette de fontein omdat ze niet wilde dat hun fontein verplaatst zou worden. Christel ,Lidwien,Frank, Marijke en Anneke uit de marktstraat en Sofiastraat hielden een handtekeningen actie.
Verkeer
De mobilisatie
Tijdens de mobilisatie trokken vele Belgen naar Nederland toen Duitsland België inviel. In 1915 kwamen de Belgische vluchtelingen naar Breda. ’s Nachts kwamen ze de marktstraat binnen. Ze waren moe en uitgehongerd. Bakker Welten deelde brood uit. Er werd een commissie samengesteld die de opvang van vluchtelingen verzorgde. Deze stond onder leiding van de heer Van Pelt, uit de Mauritsstraat 34
Cafe Prins Maurits (Mauritsstraat 5)
Het café werd door de buurtbewoners bezocht, vooral toen daar in de achterzaal een groot orgel kwam (1910-1940)
Tijdens de bevrijdingsfeesten was het het trefpunt van vele. Hier werd gedronken en werden verhalen uitgewisseld.
Vroeger was er het het enigste café in de buurt. Het was een buurtcafé waar men ging biljarten of een kaartje leggen. Carnevalsvereniging Maurikken hield er thuis. Carnaval werd er dan ook tot 1983 elk jaar gevierd. Een paar jaar is het café gerund door een bekend paar, Jack Konings en zijn vrouw Miggie, die van “Annie, hou jij mijn tassie even vast?”
Erna werd het ene Turks café en klinker er ‘s avonds oosterse klanken op.
1920 t/m 1930
Dit waren de crisisjaren.
Er werd in deze tijd op nummer 7 van de Mauritsstraat brood gebakken door Beljaars. Zijn vrouw verteld dat het er in die jaren de zaak er heel anders uitzag dan nu. Beneden tussen de winkel en de deur van het bovenhuis was een kamer. Achter de winkel was een woonhuis. Daarachter de bakkerij met daarboven de meelzolder. Achter dit alles was een diepe tuin.
Op Mauritsstraat 11 kwam er een slager bij, Slagerij van Achterberg.
Op nummer 10 was de viswinkel van Van der Velde. Later werd dit pand een rijwielhandel.
Tweede wereld oorlog
Breda komt in de gevechtszone te liggen van de Fransen en Duitsers. En hierom moest Breda worden ontruimd. Op verschillende plaatsen in de stad werd door de fransen zwaar en licht geschut in stelling gebracht. Zij hadden licht geschut op kleine karretjes gezet met ene paard ervoor. Op een gegeven moment stond de mauritsstraat er vol mee. Onder de bomen bivakkeerden pook enkele uren een detacheert Nederlandse soldaten,ongeveer 1000 manschappen.
Op 12 mei zou Breda moeten worden geëvacueerd. Dit gebeurde via 2 routes, de een via hoogstraten en de andere via Zunderd. De wijk van de Mauritsstraat zou via Zundert gaan. Reinsma uit de Mauritsstraat had de leiding. In de namiddag kwamen duizenden Bredanaars in Achtmaal aan, waar gastvrije boeren hen in huizen en schuren onderdak boden. De Duitse opmars maakte het de fransen onmogelijk een front te vormen. Zij trokken spoedig terug. Hierdoor kon iedereen weer terug naar Breda.
Frits Dixhoorn, uit de Mauritsstraat hield een dagboek bij, hieronder deze gebeurtenis.
Op de afbeelding hieronder ziet u de familie Dixhoorn
In de tweede wereld oorlog dook familie de Vries uit Tilburg onder op de Mauritsstraat 15.
Spelen
Na de oorlog kon er weer op straat worden gespeeld. Dit gebeurde in de plantsoenen van de Mauritsstraat. Elk seizoen kende zijn eigen spel. In de herfst werd er vooral oorlogje gespeeld omdat er van de bladeren forten konden worden gebouwd. En in de zomer speelde men landje pik.
Bewoners na de oorlog
De Mauritsstraat is van oudsher al een straat met zowel woningen als winkels.
Op nummer 6 waarvroeger de kruideniers grossierderij van Van Dongen-rosevelt kwam later Verfindustrie Tierolff. Bakker Goeijers die de zaak had overgenomen van bakker Beljaars verbouwde in 1960 het pand.
Slager Achterberg verbouwde meerdere keren. Hij was de eerste die een koelvitrine in zijn winkel had.Boutique Van Nieuwburg verkocht jarenlang damesmode. Hiernaast was het sigarenmagazijn Van der Bom gevestigd.
Op Mauritsstraat 17 was de winkel sanitair van Alofs. In 1968 vestigde zich hier Tepas gereedschappen en machines. Op nummer 10 was de rijwielzaak van heer Hollands. In de zeventiger jaren is dit pand gesloopt. Dat wil zeggen de voorgevel bleef maar de rest werd nieuwbouw. In de nieuwbouw kwam een doe-het-zelfzaak van Krijnen.
Familie van Biggelaar woonde in die tijd nog in de Mauritsstraat op nummer 16. Achter het huis was een schilderswerkplaats. De Mauritsstraat ken ook nog een statig huis was muzieklessen werden gegeven. Jaren lang, tot in de zestigerjaren woonde er op nummer 24 de organist J van de Wouw.
Horeca
In de Mauritsstraat op de hoek van de sofiastraat werd de winkel van den Maagdenberg een nachtclub, de Suzobar gedreven door een van de zeven zonen van vader Abraham. Later werd de naam veranderd in ‘l’ Ambassadeur. Erna werd het een petit- restaurant dat de fontein heette. Tegenover dit restaurant zat een Chinees restaurant. De eerste Sexclub in Breda zat in de Mauritsstraat(16a). Deze vestigde zich in 1962. Mauritsstraat 16a kreeg nog meer bekendheid doordat tijdens de gijzeling in de Scheveningse gevangenis in 1974, er vanuit dit huis door de bewoonster (Tineke) bemiddeld werd bij het binnensmokkelen van een vuurwapen in de gevangenis.
Huizen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten